Akıyorzaman Eylül ayları kışa hazırlık aylarıdır ya hep.Birdeşu okul ayı yok mu? Çocukken gelmesini hiç istemediğim ama büyüdüğümde hepözlemle andığım okul ayı.Dün;3 senemi dolu ,dolu yaşadığım o güzel okulumun kenarından geçerken ah beÂzaman dedim.Negüzel ne yoksullukla ne hızla geçtin be zaman.Bosnada savaş vardı ve bizler Bosnalı kardeşlerimiz için hem çok üzülüyor hem deonlara yardım topluyorduk. Biryarım ekmeği öğle arasında nasılda bölüşürdük ergen çağlarımızdaarkadaşlarımızla. Hocalarımızbugün ki gençlik gibi değil seviyeli bir muhabbetin içinde.Dahaelini bile tutmaya çekindiğimiz kız arkadaşlarımızdan gelen mektupları kalbimizçarparak nasılda okurduk.OKalbin kadar temiz günlüğünü bize ayırdığın için diye başlardı sözlerimiz. Ne Bonzai belası vardı ne uyuşturucu diye bir nesnenin varlığından haberimiz. Bildiğimiztek şey Üç Beş arkadaşımız ile saklanarak sigara içmekti tek tük. Öğretmeninvurduğu yerden hep gül biterdi biz öğrenciyken. Ceptelefonları olmadığı için daha çok sık muhabbet ederdik dostlarımız ile. Ceptelefonsuz bilgisayarsız dönemimizden kalan dostlukları tüketiyoruz hala.Devirbu devirde doğmak devriymiş diyor ya büyüklerimiz.Diyorumki şimdi tamda 10 yaşında olmak varmış. Budevrin çocukları çok şanslı bir o kadar zavallı.Sevgilibüyüklerim inanın henüz 8 ya da 10 yaşlarda bir çocuğun elinde telefonla oyunoynarken gördüğüm zaman inanın içim acıyor.Bilgisayardaya da telefonda oyun oynayan çocuğa hemen müdahale ediyorum. Bizimçocuklarımız şuan tam bir beyin körlüğüne doğru yolculuk yapıyor, kimse bunufark etmiyor. Teknolojininnimetlerinden yaralanırken Çocuklarımızı kaybediyoruz Farkında mısınız?GeçenlerdeBir yerlerde güzel bir kısa yazı okudum çok keyif aldım.Evimizdeyaklaşık 1 saat internet gitti ailecek sohbet etme imkanı bulduk.Aslındaİnternetin olmaması ne güzel şeymiş diyordu. Avusturyada yaşayan Kuzenim Ali bu teknoloji hastalığına karşı kendince bir önlem almış.Ali; Biz diyor Günde 1 saat Ailecek kitap okuyoruz ve bunu düzenli bir şekildeyapıyoruz Dedi.İçimizdenher hangi birisi sevdiği bir kitabı seçiyor ve bize yüksek sesle okuyor. Nehoş bir çözüm! Okullarınaçıldığı bu günlerde bizde buna benzer işler yapabiliriz ailede.Teknolojiyeesir düşmeden nereden gelip nereye gideceğimizi bilerek. Köklerimizebağlı bir nesil için aile büyüklerine çok büyük işler düşüyor. Bugündenitibaren gençlerimizi şu uyuşuk yalan dünyadan çekmeye çalışalım.KalınSağlıcakla.HepiniziKirpiklerinizden öperim.
