Şu ön yargılarımızı bir kenara atmanın nasıl bir yolu yöntemi var. İşimiz gücümüz eleştirmek. Bir başkasının yaptığı icraatı eleştiriyoruz. Yazılan kitabı, çekilen filimi, yemeği kılık, kıyafeti. İnançları, Hakemlerin karalarını, onu, bunu, şunu! Ya kendimizi hiç eleştiriyor muyuz? Birde Ön yargılarımız ile birilerine salya sümük dalarken, eleştirdiğimiz konular hakkında ne kadar bilgi sahibiyiz. Acaba biz her şeyi çok mu iyi biliyoruz da bizim bu bilgiler boşa mı akıyor? Hakikaten birlerine karşı ön yargıyla yaptığımız eleştiri hastalığımıza bir tedavi şekli bulmamız gerekiyor. Allah İnsan oğluna iki kulağı bir ağzı neden vermiş ola bilir? “İyice dinleyelim sonra konuşalım diye sanırım!” Sanırım organlarımızın yerini çok tanımıyoruz. Bize sıkı bir Anatomi dersi lazım. “Canlar bir insan düzelirse dünya düzelir.” Ön yargılarımızdan ve eleştiri bombardımanını kendimizden başlayarak genişletmemizde fayda var sanıyorum. Birde bir Fasık size bir dedi kodu getirdiği zaman onu araştırın hadisini de lütfen unutmayalım. Ön yargılarımız ile eleştirdiğimiz her ne ise önce onların yaptığı iş hakkında bir bilgimiz olsun. Dünyanın en kolay işi bir başka kişi kurum ve şahısların yaptığı işi eleştirmek. Ben işe kendimi eleştirerek başlamak istiyorum. “Sanırım çok çabuk gaza geliyorum. Bu benim en sevmediğim yönüm. Birde çok merhametliyim sanırım bu yönümü hem seviyor hem sevmiyorum. Biraz sert olduğumu da söyleyenler var. Ben buna açık sözlülük diyorum! Birde Her doğruyu her yerde söyleme gibi bir pis huyumda var. Çabuk inanıyor çabuk kanıyorum buda sevmediğim bir huyum. Ama Sır küpü olmama rağmen kimseleri satmadım mesela. Ciğeri beş para etmez insanlar için çok kavga ettim çokta kaybettim en çok hatalarıma üzülüyorum. Çok iyi dediğim çok kötü, çok kötü dediğim çok iyi çıktı. Dostlarımı seçerken çoğu zaman hata yapıyorum buda benim en sevmediğim huyum. Bir işletme sahibiyim ama Asla Patron gibi davranmayı beceremiyorum mesela. Bana bu yüzden kızan eleştiren dostlarıma kızıyorum bu huyumu çok seviyorum mesela. Nuru pak değilim, her fani gibi benimde zaaflarım var. Ama ben bunları açık yüreklilikle söylüyorum. İçimden geldiği gibi davranıyor, istemediğim yada sevmediğim kişilere sen büyüksün, sen öylesin, sen böylesin diyemiyorum mesela.” Oysa gümüz de yalakalığın başarıyı ardından getirdiğini savunan dostlarımın sayısı bir hayli fazla! Kısaca canlar yere çöp atmamaya dikkat ediyor, Suyu tasarruflu kullanıyor, bir çok insanı tanıdıkça hayvanlara karşı ilgim artıyor. Ama sıkça kendimi eleştiriyorum. Hatta bazen aynaya bakıyor “Oğlum bak bunu yapmayacaktın!” diyorum. Tavsiye ederim çok işe yarıyor. Kalın sağlıcakla Hepinizi kirpiklerinizden öperim.
