Anne babaların farkında olmadan yaptıkları hatalardan biri çocuklarını başkalarıyla kıyaslamaktır. Anne-babanın belki de hiç yapmaması gereken şey; kendi çocuğunu başkası ile kıyaslamak olmalıdır. Çünkü kıyaslama yapılması çocuk üzerinde olumsuz etkilere yol açar. Başkası ile karşılaştırılan çocuklar kendini yetersiz hmeye başlar.
Zamanla özgüveni sarsılır. Yetersizlik yaşayan çocuklarda mutsuzluk, diğerlerini kıskanma, öfke, küskünlükler ve hırçınlıklar gelişebilir. Bunların sonucunda da kimi çocukta içe kapanma, çekingenlik gelişip yerleşebilir. Kimi çocukta da tam tersi uyumsuzluk, saldırganlık, karşı gelme davranışları gibi durumlar ortaya çıkabilir.
Kıyaslamaya maruz kalan çocukların sosyal ilişkileri ve akademik başarısı da etkilenmeye başlar. Etrafındaki herkesi kendinden üstün görmeye kendisini yetersiz ve geride algılamaya başlayabilir. Çevresiyle iletişimini azaltarak izole bile olabilir.
Bu olumsuz yaşantılar neticesinde çocukta içe kapanma, çekingenlik ya da tam tersi saldırganlık, uyumsuzluk gibi birçok yeni durum ortaya çıkar. Özellikle de çocukta oluşan “Beni anlamıyorlar!” düşüncesi, onu yalnızlığa iter ve anne - babasından uzaklaşmasına sebebiyet verir.”
Ailelere tavsiyeler
Onun olumlu, başarılı ve iyi alanları öne çıkarak kendine güvenmesini sağlayın.
Çocuğunuzun artılarıyla, eksileriyle herkesten farklı bir birey olduğunu kabul etmeyi öğrenin.
Onun olumsuz özelliklerine yoğunlaşarak başkalarıyla kıyaslamaktan çok, olumlu özelliklerine odaklanarak kendisiyle kıyaslamayı tercih edin.
Çocuğumuzda var olmasını istediğimiz davranışı kişiler üzerinden değil, davranışın kendisi ve getirileri üzerinden çocuğa aktarın.
Çalışmalarını ödüllendirin. Ödül sadece fiziksel olarak ona alacağınız bir şey değildir. Ona güzel sözler söyleyin.
Çocuğunuzun hedefler belirlemesine yardımcı olun. Çocuklar uzun süreli hedefleri gerçekleştirmektense kısa sürede aldıkları hazları tercih ederler bu yüzden hedefler kısa süreli ve gerçekleştirilebilir olsun.
Çocuğu başkalarıyla kıyaslamak yerine, ona destek vermek onun yanında olduğunu bildirmek, hem çocuğun anne ve babası arasındaki ilişkiyi üst düzeye taşıyacak hem de çocuğun öz güveni artacaktır.
Unutmayın ki her çocuğun kendine ait güçlü yönleri olduğu gibi zayıf yönleri de vardır. Bu olağan ve normal bir durumdur. Bir insanın her konuda başarılı olmasını beklemek hiç gerçekçi bir tutum değildir. Bu nedenle çocuklarınızı hem güçlü hem de zayıf yönleriyle bir birey olarak kabul etmelisiniz.
