Bugün 25 Kasım ama ben 24 Kasım’ın anısına kıymetli öğretmenlerime birkaç kelam yazayım istedim.Aslında birkaç kelam elleri öpülesi öğretmenlerimize yetmez biliyorum.Onlar için ne söylesek, ne yazsak, ne methiyeler dizsek azdır.Şuan bu cümleleri yazarken bile Ah çekiyorum ah diyorum kıymetli hocalarım.Kıymetinizi bilemedik.Kıymetinizi bilseydik belki şuan ki durumumuzdan daha farklı olurdu her şey.Sizleri canı gönülden dinleseydik derslerimize daha iyi çalışsaydık.Belki de dünyada bu kadar çok kan akmazdı.Dersler de biraz daha az haytalık yapsaydık, ya da eve gidince ders tekrarı yapsaydık.Dünyayı bu kadar hor kirletmez, yeşile, doğaya dünyaya daha çok sahip çıkardık belki.Ya da sevgi sözcüklerinizi kulak ardı etmeseydik, insana dair anlattığınız her cümleyi not etseydik.Pervasızca insanlık değerlerimiz yok etmez, sevgiye, saygıya daha çok zaman ayırırdık belki.Sosyal Bilgisi dersimize biraz daha kulak kesilseydik.Şuan aç, yoksul, perişan insan sayısı daha az olurdu.Ne bilelim din dersimize daha çok özen gösterseydikİslam’ı dünya kamuoyunda kafa kesen, cahillikle yarışan insanlar topluluğu olarak yansıtmazdık belki de.Teknoloji, Fen, Matematik derslerinde keşke biraz daha kulağımız çekseydiniz de.Yıllar önce kendi arabasını, kendi makinelerini, kendi markalarını yapan bir toplum olsaydık.Kısacası can öğretmenlerimiz, bizler sizin ne kıymetinizi bildik nede derslerimize sizlerin anlattığı gibi çalıştık.Bize 29 ve üzeri harf öğreterek 1160 Yıl köleniz yaptınız ama biz onu bile beceremedik.Sevgili İlkokul öğretmenim Perihan Engür, Kıymetli Türkçe öğretmenim Ferda Değerli ,İngilizce Öğretmenim Hüseyin Dağ, ve ismini unuttuğum ama anılarımda, kalbimde her daim yerlerini koruyan kasketi kederli ,elleri tebeşir tozundan çatlamış, cüzdanında dolmuş parasını ay sonuna denklenmeye çalışan vefakar, cefakar, öğretmenlerim.Haklarınızı bu haylaz öğrencilerinize helal ediniz.Yoksa yarın mahşerde sizlerin hakları yüzünden bizi baya zorlu bir sınav bekliyor olacak.Ve şimdiki genç öğrenci arkadaşlarım.Hakikaten bizim kıymetini bilemediğimiz öğretmenlerimizin lütfen sizler değerini biliniz.Bu hayatın kurallarının başlangıcı olan matematiğin hayatımızda aslında ne de çok önemli olduğunu.Sevgiyi, saygıyı, hayatın içinde olması gerekenleri ilk onlardan öğreniyoruz.Üzerimizdeki emekleri en az bir Anne sıcaklığı bir Baba şefkati kadar.Öğretmenlerimizin kıymetini bilelim.Abileriniz ve ablalarınız bilemediği için şimdilerde çok üzgün, Dünya üzgün.Kalın sağlıcaklaHepinizi Kirpiklerinizden Öperim.
